۰۹ اسفند ۹۷ ، ۲۳:۳۶
برای همه روزهای پیش رو
یادم باشد:
*خدا همیشه هست و مرا میبیند.
*در روزهای آرام و آفتابی، پای قولهای وقت طوفان بمانم.
*مادر همیشه ماست فاطمه...
*هر لحظهای که بی رنج و درد و آزار ایستادم، نشستم، راه رفتم، خوابیدم، خوردم، خواندم، دیدم، شنیدم، گفتم و ... چقدر خوشبختم.
*غصه کم و زیاد دنیا را نخورم. میگذرد.
*ساعتی که بی رنج میگذرد چقدر لذت بخش است و چقدر شکر دارد. حالا فکرش را بکن ۲۴ ساعت آرام و راحت... یک هفته بی درد... یک ماه در عافیت...چقدر از این ساعتها، روزها و هفتهها بی درد و در ناشکری گذشت؟
*ببخشم و رها کنم...همه دلخوریها، خشمها، اندوههای بیهوده اثرشان را بر جسم میگذارند.
*سجده شکر یادم نرود.
*وقت عیادت و دلداری دادن دیگران یادم باشد هیچ دردی کم و کوچک نیست.
*در وقت سلامتی مثل وقت بیماری آنقدر به خودم مشغول باشم که فرصتی برای پرداختن به عیوب دیگران نماند.
*حواسم به خودم باشد. خانوادهام به من شاداب سالم بیش از غذای همیشه گرم و خانه همیشه مرتب و لباسهای همیشه تمیز و اتوکشیده نیاز دارند.
*حواسم به داشتههایم باشد.
+یا مولاتی یا فاطمه اغیثینی
+المستغاث بک یا صاحب الزمان
۹۷/۱۲/۰۹